nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą – choćby tylko w myśli – za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące) pobożny udział w obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie krzyża; udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni Dziesiątek różańca za dusze w czyśćcu. Modlitwę tę odmawia się na różańcu jako następny dziesiątek. Modlimy się: Ojcze nasz….., następnie 10 razy: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna,Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus. Przyjdź Panie Jezu! Odmówić dziesiątek różańca. Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo) PANIE, zlej na cały świat skarby Twojego Nieskończonego Miłosierdzia. Pan Jezus przyrzekł, że każdy dom, w którym będzie odmawiana ta modlitwa codziennie z wielką ufnością, będzie chroniony od wszelkiego kataklizmu, i że ON wleje w serca Swoje Aby odmawiać Akt miłosierdzia za dusze w czyśćcu cierpiące, należy najpierw zanurzyć się w modlitwie i skupić na miłości i miłosierdziu Bożym. Następnie można rozpocząć odmawianie aktu, w którym wyraża się pragnienie pomocy duszom w czyśćcu, które jeszcze nie osiągnęły pełni zbawienia. Odpusty: Wiernemu, który w dniach 1 – 8 listopada pobożnie nawiedza cmentarz i modli się za zmarłych, udziela się odpustu, który może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące. Wierni mogą uzyskać odpust zupełny, który może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu, jeżeli w Dniu Zadusznym (2 listopada) nawiedzą Na medaliku: Matko Miłosierdzia Bożego, wstawiaj się za duszami w Czyśćcu cierpiącymi przez Moc Twojego Niepokalanego Serca dla uwielbienia Boga i zbawienia wszystkich dusz. Na trzech małych paciorkach (w każdej tajemnicy): Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość wiekuista niechaj im świeci. . Odpusty - ratunek dla dusz czyśćcowych Odpusty – darowanie kar za grzechy Pamiętam, że w starych książeczkach do nabożeństwa, prawie pod każdą modlitwą był dopisek typu: 50 dni odpustu, 100 dni odpustu itp. Pamiętam, że nie bardzo rozumiałem o co chodzi, ale moja śp. babcia wyjaśniła mi, że to wielki dar dla dusz w czyśćcu cierpiących. Więc chętnie i często odmawiałem te modlitwy ofiarując odpusty za dusze czyśćcowe. Jednak sama sprawa odpustów jest o wiele głębsza, bo dotyka wielkiej tajemnicy Bożego Miłosierdzia, która w sposób szczególny jest wyrażona w sakramencie pojednania. Na zakończenie każdej szczerej spowiedzi, grzesznik, który żałuje, słyszy słowa odpuszczenia grzechów. Uzyskane przebaczenie nie uwalnia nas jednak od kar doczesnych, które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. I tu właśnie z pomocą przychodzą nam odpusty, dzięki którym możemy już tu na ziemi zmniejszyć karę za nasze grzechy lub nawet zupełnie jej uniknąć. Odpust jest to bowiem darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Dziś Kościół rozróżnia odpusty cząstkowe i zupełne. Co ważne, każdego dnia mamy możliwość zyskiwania odpustów. Możemy jej ofiarować za siebie, ale jak pisałem wcześniej, stanowią one także olbrzymią pomoc dla dusz w czyśćcu cierpiących, które już same sobie nie mogą pomóc. Jakie warunki musimy spełnić by zyskać odpust zupełny? Aby zyskać odpust zupełny (czyli darowanie wszystkich kar) należy spełnić następujące warunki: Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy); Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna; Przyjęcie Komunii świętej; Odmówienie modlitwy (np. Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi tu o modlitwę w intencji samego papieża, ale w tych intencjach, za które modli się każdego dnia papież); Wykonanie czynności związanej z odpustem (np. odprawienie Drogi krzyżowej, adoracja Najświętszego Sakramentu itp.). Ewentualna spowiedź sakramentalna, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek. Ważne, że po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego – tylko jeden odpust zupełny. Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za inne osoby żyjące. Można je ofiarować wyłącznie za siebie, lub za zmarłych (wymienianych z imienia, czy ogólnie za dusze czyśćcowe), lub w niektórych przypadkach tylko za zmarłych. Odpusty w Wielkim Poście Wielki Post jest czasem szczególnym i daje nam możliwość zyskania wielu odpustów zupełnych i cząstkowych. Dlatego zachęcam, aby jak najczęściej ofiarować ten szczególny dar pomocy duszom czyśćcowym. Poniżej przedstawiam wybrane praktyki związane z czasem Wielkiego Postu, za które można uzyskać odpust zupełny lub cząstkowy (zaznaczam, że nie są to wszystkie odpusty wymienione przez Penitencjarię Apostolską zwaną także Trybunałem Pokuty). O niektórych ćwiczeniach duchownych, za które możemy otrzymać odpust zupełny i warunkach, które trzeba spełnić pisałem już przy okazji wpisu o nabożeństwach pasyjnych w Wielkim Poście. Dlatego tu zostaną już tylko wymienione bez wdawania się w szczegóły. Są to: Odprawienie Drogi krzyżowej; Udział w nabożeństwie Gorzkich Żali; Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek. Inne praktyki pobożne, do których jest przypisany odpust zupełny tylko w okresie Wielkiego Postu to: Odpust zupełny za odmówienie modlitwy Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni – odpust cząstkowy). Oto ja dobry i najsłodszy Jezu upadam na kolana przed Twoim obliczem i z największą gorliwością ducha proszę i błagam, abyś wszczepił w moje serce największe uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za moje grzechy i silniejszą wolę poprawy. Oto z sercem przepełnionym uczuciem i boleścią w duchu oglądam Twoje pięć ran i myślą się w nich zatapiam, pamiętając, co już prorok Dawid włożył w Twoje usta Przebodli ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje. Amen. Na urządzeniach mobilnych przetrzymaj chwilę palec na obrazku i pobierz go, abyś w każdej chwili mógł skorzystać z tej modlitwy. Odpust zupełny za pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej w Wielki Czwartek. Przed tak wielkim Sakramentem Upadajmy wszyscy wraz, Niech przed Nowym Testamentem Starych praw ustąpi czas. Co dla zmysłów niepojęte, Niech dopełni wiara w nas. Bogu Ojcu i Synowi Hołd po wszystkie nieśmy dni. Niech podaje wiek wiekowi Hymn triumfu, dzięki, czci. A równemu im Duchowi Niechaj wieczna chwała brzmi. Amen. Na urządzeniach mobilnych przetrzymaj chwilę palec na obrazku i pobierz go, abyś w każdej chwili mógł skorzystać z tej modlitwy. Odpust zupełny za odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas udziału w liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc (Wielka Sobota). Odpust zupełny możemy także zyskać za udział w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni. Pozostałe ćwiczenia duchowe, za które można otrzymać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami praktycznie każdego dnia, ale wymieniam je celowo, ponieważ w Wielkim Poście robimy dobre postanowienia i często staramy się więcej czasu poświęcić na modlitwę. Czytanie Pisma Świętego z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną. Kto nie może czytać osobiście, wystarczy, gdy słucha czytającego nawet przez środki audiowizualne. Odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami – odpust cząstkowy). Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza – odpust będzie cząstkowy). Odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli zaś ci wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny. W innych zaś okolicznościach odpust będzie cząstkowy. Odpust cząstkowy Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego: Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień. Wybrane modlitwy, za które można zyskać odpust cząstkowy Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre praktyki związane z odpustem cząstkowym były wymienione już wyżej przy okazji omawiania odpustu zupełnego. Inne modlitwy związane z otrzymaniem odpustu cząstkowego to: W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi. I poczęła z Ducha Świętego. Zdrowaś Maryjo… Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według słowa Twego. Zdrowaś Maryjo… A Słowo ciałem się stało. I zamieszkało między nami. Zdrowaś Maryjo… Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych. Módlmy się Prosimy Cię, Panie, wlej w nasze serca swoją łaskę, abyśmy, poznawszy za Zwiastowaniem Anielskim wcielenie Chrystusa Syna Twojego, przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Chwała Ojcu… Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen. W Okresie Wielkanocnym można zyskać odpust cząstkowy za odmówienie modlitwy Królowo nieba… Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe, zbaw mnie, Krwi Chrystusowa, napój mnie. Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie. O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. W ranach swoich ukryj mnie. Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie. Od złego ducha broń mnie. W godzinę śmierci wezwij mnie. I każ mi przyjść do siebie, Abym z świętymi Twymi chwalił Cię, Na wieki wieków. Amen. Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego; który się począł z Ducha Świętego; narodził się z Maryi Panny; umęczon pod pontskim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego; stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego; święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie; grzechów odpuszczenie; ciała zmartwychwstanie; żywot wieczny. Amen. Zamiast powyższego wyznania wiary (Skład Apostolski), aby zyskać odpust cząstkowy można także odmówić symbol wiary nicejsko-konstantynopolitański (Credo mszalane) Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, o Panie, słuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu! Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Cię otaczano bojaźnią. W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaskawość i obfite u Niego odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów. Zmiłuj się nade mną, Boże, w swej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość! Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną. Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak, że się okazujesz sprawiedliwy w swym wyroku i prawym w swoim osądzie. Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka. Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości. Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję. Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył! Odwróć oblicze swe od moich grzechów i zmaż wszystkie moje przewinienia! Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego! Przywróć mi radość z Twego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy. Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: Niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość! Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę. Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał. Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym. Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem! Wtedy będą ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu. Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo, że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka, Twej pomocy wzywa, Ciebie o przyczynę prosi. Tą ufnością ożywiony, do Ciebie, o Panno nad pannami i Matko, biegnę, do Ciebie przychodzę, przed Tobą jako grzesznik płaczący staję. O Matko Słowa, racz nie gardzić słowami moimi, ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj. Amen. Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen. Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życia, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj. Amen. Wielbi dusza moja Pana I raduje się duch mój w Bogu , moim Zbawcy Bo wejrzał na uniżenie Swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą Wszystkie pokolenia Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, Święte jest Jego imię. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie Nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia Rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, A wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami. A bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, Pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki. Obecnie jest sześć litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła. Odpust cząstkowy możemy więc zyskać, gdy odmówimy litanię do: Najświętszego Imienia Jezus, Najświętszego Serca Pana Jezusa, Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Najświętszej Maryi Panny (Litania Loretańska), Świętego Józefa, Wszystkich Świętych. Panie, Boże wszechmogący, Ty nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego, zachowaj nas od wszelkiego grzechu i spraw, aby nasze myśli, słowa i uczynki zgadzały się z Twoją wolą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. /Modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w poniedziałek II tygodnia psałterza/ Boże, nasz Ojcze, nawiedź ten dom i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki; niech w nim przebywają Twoi święci aniołowie i strzegą nas w pokoju, a Twoje błogosławieństwo niech nam zawsze towarzyszy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. /modlitwa z Liturgii Godzin, Kompleta po Nieszporach uroczystości/ W Polsce udziela się też odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań (np. Jezu ufam Tobie!, O mój Jezu, miłosierdzia.). Jak widać, większość tych modlitw znamy na pamięć i możemy je odmówić w dowolnej chwili dnia ofiarując odpust cząstkowy za dusze czyśćcowe. Pragnę też zaznaczyć, że powyższe zestawienie nie wyczerpuje wszystkich pobożnych praktyk związanych z uzyskaniem odpustów. Penitencjaria Apostolska ciągle ogłasza dekrety wskazując możliwość zyskania przez wiernych odpustów związanych np. z jakimiś ważnymi rocznicami, miejscami, szczególnymi dniami itp. Zamiast zakończenia Na koniec jeszcze jedna wskazówka. Warto już przy porannej modlitwie wzbudzić w sobie chęć zyskania takich odpustów wypowiadając na przykład poniższe modlitwy: Panie i Boże nasz, stworzyłeś nas, zachowałeś przy życiu, odkupiłeś Krwią własnego Syna i przez Ducha Świętego uświęcasz. Uwielbiamy Cię i dzięki Ci składamy za wszystko. Racz przyjąć nasze modlitwy, prace i krzyże dnia dzisiejszego. Ofiarujemy je na chwałę Twoją, za Kościół katolicki, Ojca Świętego i w intencjach wyznaczonych (można wymienić np. papieskie intencje na dany miesiąc, czy nasze osobiste intencje). Przez Niepokalane Serce Maryi łączymy się z intencjami Serca Jezusowego na krzyżu i na ołtarzach całego świata. Pragniemy także zyskać wszystkie odpusty, jakich dostąpić możemy i ofiarujemy je za dusze w czyśćcu cierpiące. Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wierzę w Boga… /Źródło: Modlitwy wspólne Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, Wydawnictwo Michalineum, Marki 2006/ Różaniec 13 Tajemnic ku czci 13 Cnót Najświętszej Maryi Panny za dusze w Czyśćcu cierpiące. Tysiące dusz zostaną uwolnione z czyśćca podczas jednej modlitwy!!! Obietnice Matki Bożej – Kiedy ta Koronka zostanie odmówiona z wielkim nabożeóstwem i miłością, w zjednoczeniu z duszami w Czyśćcu cierpiącymi, pięćset dusz zostaje wybawionych z Czyśćca i pięćset dusz z każdego poziomu. – Każda dusza wybawiona przez Łaskę tej Koronki będzie się wstawiać w szczególny sposób za te osoby, które się za nią modliły. – Specjalna Łaska z każdej z Moich Cnót będzie udzielona przez Nieskończone Miłosierdzie Mojego Boskiego Syna, oraz skrucha serca dla tych, którzy tego pragną. – Ci, którzy odmawiają tę Koronkę, pomogą przede wszystkim duszom z ich pokrewieóstwa … otrzymają widzialny znak mocy tej modlitwy. – Na tę Koronkę zostało nałożone bardzo szczególne błogosławieństwo Trójcy Świętej przez Moje Niepokalane Serce. Każdy poziom Czyśćca nosi nazwę jednej z Naszych Cnót: I poziom – Bojaźń Boża II poziom – Miłość III poziom – Wiara IV poziom – Nadzieja V poziom – Posłuszeństwo VI poziom – Cierpliwość VII poziom – Pobożność VIII poziom – Wstydliwość IX poziom – Roztropność X poziom – Męstwo XI poziom – Umiarkowanie XII poziom – Czystość XIII poziom – Sprawiedliwość Do tej modlitwy jest przewidziany specjalny różaniec, jeśli go nie masz módl się na tradycyjnym. Na krzyżyku odmawia się: Wierzę w Boga … Na pierwszym dużym paciorku (złoty): Ojcze nasz … Na trzech małych paciorkach: 1. Ku czci wszystkich Świętych (biały): Chwała Ojcu … 2. Ku czci Św. Michała Archanioła (zielony): Chwała Ojcu … 3. Ku czci Aniołów Stróżów (różowy): Chwała Ojcu. .. Na drugim dużym paciorku (niebieski): Zdrowaś Maryjo … Na medaliku: Matko Miłosierdzia Bożego, wstawiaj się za duszami w Czyśćcu cierpiącymi przez Moc Twojego Niepokalanego Serca dla uwielbienia Boga i zbawienia wszystkich dusz. Na trzech małych paciorkach (w każdej tajemnicy): Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość wiekuista niechaj im świeci. A dusze wiemych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w Pokoju wiecznym. Amen. Na dalszych dużych paciorkach (niebieski): Zdrowaś Maryjo … Na podstawie Modlitewnik: „Armia Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa” – Modlitwy i Nabożeństwa z Obietnicami. Strona 293-295 Unikatowy nowy pięknie wykonany Różaniec do 13 cnót Maryji (Matki Bożej) zwany również Różańcem za dusze w czyśćcu cierpiące z pięknymi drewnianymi koralikami, na sznurku, z pięknym krzyżykiem +gratis obrazek z Matką Bożą i duszami czyśćcowymi Różaniec odmawia się w następujący sposób:1. na Krzyżyku - Wierzę w Boga Ojca...2. na pierwszym paciorku - Ojcze Nasz...3. na trzech małych paciorkach - ku czci wszystkich świętych Chwała Ojcu, ku czci św. Michała Archanioła Chwała Ojcu, ku czci Aniołów Stróżów Chwała Ojcu...4. na kolejnym paciorku - Zdrowaś Maryjo...5. na medaliku - Matko Miłosierdzia Bożego, wstawiaj sie za duszami w Czyśćcu cierpiącymi przez Moc Twojego Niepokalanego Serca dla uwielbienia Boga i zbawienia wszystkich na trzech małych paciorkach (każdej tajemnicy) - Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a Światłość wiekuista niechaj im świeci. A dusze wiemych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w Pokoju wiecznym. na kolejnych dużych paciorkach (niebieskich) - Zdrowaś Maryjo...Przy każdej tajemnicy wspominamy cnotę NMP (każda cnota oznacza również poziom w Czyśćcu): modlitwa jest bardzo cenna, za pobożne jej odmówienie można wybawić 500 biednych dusz! W dodatku każda duszyczka wybawiona przez tę modlitwę będzie się wstawiać za tego, przez którego będzie odmówiona. A oto inne jeszcze obietnice Matki Bożej:"Specjalna Łaska z każdej z Moich Cnót będzie udzielona przez Nieskończone Miłosierdzie Mojego Boskiego Syna, oraz skrucha serca dla tych, którzy tego pragną. Ci, którzy odmawiają tę Koronkę, pomogą przede wszystkim duszom z ich pokrewieństwa ... otrzymają widzialny znak mocy tej modlitwy. Na tę Koronkę zostało nałożone bardzo szczególne błogosławieństwo Trójcy Świętej przez Moje Niepokalane Serce". Wspaniały prezent dla bliskiej osoby! *** Na moich innych aukcjach znajdziesz obrazki - obrazy - medaliki - breloki - krzyże - kropielnice -- różańce - koronki - dziesiątki - bransoletki - tajemnice różańcowe -- kropielniczki - drogi krzyżowe - książki - modlitewniki - plakietki - (Koszt wysyłki jest jak za jeden przedmiot (!), więc warto obejrzeć pełen asortyment -> kliknij "Moje aukcje") Sprzedaję aukcje tel.: 668 428 477 600 776 027 e-mail & chat: @ gg: 45473907 Poczta Polska - stałe, niemal w każdej aukcji, ceny dla całości zamówienia (jak za 1 przedmiot!): 6 zł - list polecony ekonomiczny 7 zł - list polecony priorytetowy - POLECAM! 13 zł - paczka pocztowa ekonomiczna 15 zł - paczka pocztowa priorytetowa 17 zł - przesyłka pobraniowa 20 zł - przesyłka pobraniowa priorytetowa Cena zawiera opłatę pocztową (znaczek), koszty opakowania jak koperta, koperta bąbelkowa, karton, wypełnienia, folie stretch, taśmy itd. Nr konta bankowego: 85 1950 0001 2006 0384 8979 0002 (Idea Bank) ROXO Monika Tatarczak Rzeczniów 235 27-353 Rzeczniów W tytule przelewu należy wpisać swój nick z allegro. 1. Formularz Po zakupie wszystkich przedmiotów, niezwłocznie wypełnij formularz dostawy i wybierz sposób zapłaty. 2. Wysyłka Koszt wysyłki ustal samodzielnie (koszt wysyłki kilku przedmiotów wynosi tyle co 1, więc bez obaw :)). Nie musisz dodatkowo kontaktować się w tej sprawie (najwyżej ja to uczynię:)). Towar zostanie wysłany tego samego bądź następnego dnia (roboczego) po zaksięgowaniu wpłaty. 3. Reklamacje, zwroty Masz prawo zwrotu towaru w ciągu 10 dni od kupna (bez podania przyczyny), ponosisz jednak koszty wysyłki. Jeśli towar jest wadliwy (a tego nie zauważylam), na życzenie klienta wysyłam nowy, albo zwracam pieniądze. Jeśli cos jest nie tak, kontaktuj się ze mną - z pewnością da się wszystko załatwić polubownie. 4. Finalizacja Proszę, abyś ty pierwszy wystawił komentarz (mam nadzieję, że pozytywny :)), oceniając przy okazji transakcję w kilku ważnych dziedzinach. Jeśli będziesz zadowolony z zakupów u mnie, wróć kiedyś ponownie i poinformuj znajomych o moim sklepie - nie wykluczone, że dostaniesz dużą zniżkę :) Zapraszam, Monika „Chociaż wielu myśli, że różaniec jest potrzebny Maryi, on jest potrzebny, ale przede wszystkim nam” (Maria Jurczyńska). „Maryjo Dziewico, pomóż mi tak ukochać modlitwę różańcową, bym jej nigdy nie zaniedbał, by się stała moją codzienną potrzebą. Niech ta ewangeliczna modlitwa stanie się coraz silniejszą więzią łączącą mnie z Jezusem i z Tobą, hołdem dziecięcej pobożności i miłości, umocnieniem i zachętą do radosnego i sumiennego wypełniania obowiązków w naśladowaniu Ciebie i Twojego Syna. Spraw, aby rozważania tajemnic Waszego życia wprowadzało mnie w duchowe głębie, gdzie rozum, wola i uczucia pozwalają ogarnąć się i przeniknąć sprawami Bożymi. W świetle świętych Tajemnic Różańcowych, ukazuj mi, Matko, powagę życia ziemskiego, które przygotowuje mi los wieczny, więc powinno być godne, czyste i szlachetne. Przez Tajemnice Różańcowe pouczaj mnie, że cierpienie pokornie przyjęte i ofiarowane Ojcu, przynosi wielkie owoce zbawcze, że przetrwanie z Jezusem na Kalwarii doświadczenia, otwiera przede mną blask zmartwychwstania na wieczne szczęście z Nim, gdzie nie będzie już łez lecz nieustanne dziękczynienie za łaski, które z cierpienia Bóg wydobył dla mnie i dla braci moich w Chrystusie. Królowo Różańca świętego, módl się o zbawienie wszystkich ludzi ! Amen” (z kwartalnika Apostolstwa Dobrej Śmierci „Nadzieja i życie” 65/2012). „Kościół przede wszystkim za pośrednictwem różańca, zawsze odnajdował w Niej [w Maryi] Matkę Łaskawą i Matkę Miłosierną, zgodnie ze słowami zwyczajowo skierowanego do Niej pozdrowienia Ave Maria. Dlatego papieże aż do chwili obecnej, przy każdej okazji zachwalali najpiękniejszymi słowami różaniec maryjny i wzbogacali go apostolskimi odpustami”(Ojciec Święty Benedykt XV) ODPUSTY DLA ODMAWIAJĄCYCH RÓŻANIEC Czym tak naprawdę jest odpust? Zgodnie z nauczaniem Kościoła: Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych. Każdy wierny może uzyskać odpusty dla siebie lub ofiarować je za zmarłych (KKK 1471). „Przebaczenie grzechu i przywrócenie komunii z Bogiem pociągają za sobą odpuszczenie wiecznej kary za grzech. Pozostają jednak kary doczesne. Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od «starego człowieka» i «przyoblec człowieka nowego»” (KKK 1473). „...Każdy wierny może uzyskać odpusty dla siebie lub ofiarować je za zmarłych” (KKK 1471). „Podanie głosi, że błogosławionemu Janowi Massias, braciszkowi zakonu dominikańskiego, objawione zostało, iż wybawił z ognia czyśćcowego niezliczoną ilość dusz przez codzienne odmawianie wielu Różańców świętych. Zbawienną zatem jest rzeczą – ofiarowanie modlitw różańcowych za dusze zmarłych, by tak łatwym sposobem przyjść cierpiącym z ochłodą. One bowiem oczekują tego od nas, a może mają i prawo do tego, byśmy za nie zasyłali modły. Oto dlaczego sam Kościół święty pragnie, aby wszystkie odpusty różańcowe mogły być ofiarowane za dusze zmarłych i aby nabożeństwo miesiąca października ku czci Różańca świętego kończyło się w sam dzień poświęcony pamięci wszystkich zmarłych czyli w dzień zaduszny” ( Fanfani OP). Katechizm, jak każdy inny dokument, wszystko tłumaczy zwięźle, przystępnie i logicznie, ale nie zawsze bywa to łatwe do zrozumienia dla przeciętnego człowieka. Spróbujmy zatem nieco jaśniej przedstawić to zagadnienie. Skoro Bóg jest taki dobry i miłosierny, to dlaczego nie może sam wybaczyć duszom czyśćcowym i byłoby po sprawie ? Po co te odpusty ? A jednak „po coś” one są, bo każda sprawa jest przez Boga przemyślana i bez powodu nic się nie dzieje. Trzeba pamiętać o tym... Jest rzeczą zrozumiałą, że konsekwencją grzechu jest wina oraz kara. Podczas spowiedzi Bóg odpuszcza człowiekowi winę, przebacza mu, ale kara pozostaje. Z kolei dobre czyny człowieka przynoszą dwa rodzaje owoców: zasługę (za to, że wybrał dobro), a także zadośćuczynienie za grzechy, które mógł popełnić wcześniej. Zasługi nie da się nikomu przekazać, bo jest osobista. Natomiast zadośćuczynienie można komuś ofiarować... Największym zadośćuczynieniem była śmierć Jezusa na krzyżu, lecz także my możemy przez swoje małe „ofiarki” – w połączeniu z Jego ofiarę – wyjednać komuś odpuszczenie kary. To trochę jak wpłacenie kaucji za kogoś kto popełnił przestępstwo. I choć uzyskał przebaczenie od poszkodowanego, to i tak musi otrzymać karę za sam czyn. Kaucja pozwala mu uniknąć tej „odsiadki”. Na tym polega odpust. „Ponieważ Bóg obdarzył nas wolnością, dlatego właśnie chce, abyśmy jako Jego dzieci dzielili się między sobą skarbami łask, które i tak od Niego pochodzą. Prawda, że mógłby sam zrobić co tylko zechce, On jednak wili to uczynić za naszym pośrednictwem, byśmy w ten sposób mogli uczyć się wzajemnej miłości i upodabniać się do Niego samego (Wg – „Odpust i jego tajemnicze warunki” – „Nasze życie” listopad 2016 – tam znajdziesz całość). Są dwa rodzaje odpustów: odpust zupełny i odpust cząstkowy a) Odpust zupełny – uwalnia od wszystkich kar doczesnych, należnych za grzechy odpuszczone co do winy w sakramencie pokuty. b) Odpust cząstkowy – darowanie części kary doczesnej. „Przez odpusty wierni mogą otrzymać dla siebie, a także dla dusz w czyśćcu, darowanie kar doczesnych, będących skutkiem grzechów” (KKK 1498). Odpust zupełny Podstawowe warunki, które należy wypełnić dla uzyskania odpustu zupełnego: 1) Należy wzbudzić intencję uzyskania odpustu. 2) Różaniec musi być odmówiony w kościele, w publicznym miejscu modlitwy lub w rodzinie, w społeczności religijnej lub w pobożnym stowarzyszeniu. Gdy modlitwie różańcowej towarzyszą inne okoliczności, Kościół wtedy mówi o udzieleniu odpustu cząstkowego. 3) Odmówić w całości przynajmniej jedną z czterech części różańca (pięć tajemnic określonej części), , ale trzeba to zrobić w sposób nieprzerwany (jedną dziesiątkę po drugiej). 4) Podczas publicznego odmawiania różańca muszą być – w sposób dla danego miejsca właściwy – zapowiadane poszczególne tajemnice. W przypadku gdy modlitwę różańcową odmawiamy sami, wystarcza, że recytujemy modlitwy i że towarzyszy temu rozważanie stosownych tajemnic. 5) Na zakończenie należy odmówić modlitwę w intencji Ojca świętego np. „Pod Twoją obronę” lub przynajmniej jeden raz Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo. Pozostałe warunki dla uzyskania każdego odpustu zupełnego: Być w stanie łaski uświęcającej. Dobrze jest, jeśli pragnący dostąpić odpustu odbył spowiedź (nawet kilka dni wcześniej) i przyjął Komunię świętą w tym dniu, w którym chciałby zyskać odpust. Wykluczyć wszelkie przywiązanie do grzechu, nawet powszedniego, tzn. tolerowanie u siebie złych przyzwyczajeń lub dobrowolne trwanie w jakimś nałogu. Wykonać z pobożnością dzieło obdarzone odpustem. Uzyskanie odpustu zupełnego, całkowicie uwalnia kogoś z czyśćca. Inne możliwości uzyskania odpustu : Wbrew temu, co się często sądzi, odpust zupełny możemy uzyskać nie tylko kilka razy w ciągu roku, ale każdego dnia roku, jeśli spełni się warunki poniżej wymienione w pkt. 1-5. 1. Adoracja Najświętszego Sakramentu przez pół godziny. 2. Lektura Pisma Świętego przez pół godziny. 3. Odprawienie Drogi krzyżowej przed stacjami prawnie erygowanymi. 4. Odmówienie jednej części Różańca w kościele, w kaplicy publicznej, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej, w pobożnym stowarzyszeniu. 5. Na terenie Polski za odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele, w kaplicy przed Najświętszym Sakramentem (nie musi być wystawiony). Chorzy za odmówienie Koronki z ufnością i pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym. 6. Publiczne odmówienie „O Stworzycielu Duchu, przyjdź” w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego. 7. Uroczyste odmówienie „Przed tak wielkim Sakramentem” w Wielki Czwartek i w Boże Ciało. 8. Odmówienie po Komunii w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek przed wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego: „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu...” 9. Uczestniczenie w Gorzkich żalach raz w tygodniu w okresie Wielkiego Postu (tylko na terenie Polski). 10. Udział w publicznej adoracji i ucałowanie krzyża podczas liturgii w Wielki Piątek. 11. Odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego w czasie liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę lub w rocznicę swego chrztu. 12. Publiczne odmówienie „O Jezu najsłodszy” w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego. 13. Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu oraz 2 VIII (święto Porcjunkuli) i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”. 14. Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 XI i modlitwa za zmarłych; odpust można ofiarować tylko za dusze w czyśćcu cierpiące. 15. Nawiedzenie kościoła, kaplicy w Dniu Zadusznym (2 XI) i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę w Boga; odpust można ofiarować tylko za dusze w czyśćcu cierpiące. 16. Publiczne odmówienie „Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusa” w uroczystość Chrystusa Króla. 17. Publiczne odmówienie „Ciebie, Boga, wysławiamy” w ostatnim dniu roku. 18. Wysłuchanie kilku kazań w czasie misji i udział w ich uroczystym zakończeniu. 19. Udział w ćwiczeniach duchownych przez trzy pełne dni. 20. Udział w świętej czynności (Mszy świętej lub nabożeństwie), której przewodniczy wizytator (np. biskup) z okazji wizytacji pasterskiej. 21. Nawiedzenie kościoła, kaplicy zakonnej w uroczystość świętego założyciela i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”. 22. Nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu konsekracji i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”. 23. Nawiedzenie kościoła (jednorazowe), w którym odbywa się synod diecezjalny i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”. 24. Udział w nabożeństwie eucharystycznym na zakończenie Kongresu eucharystycznego. 25. Przyjęcie choćby przez radio lub telewizję błogosławieństwa papieskiego Urbi et Orbi. 26. Przyjęcie po raz pierwszy Komunii świętej lub uczestniczenie w tej uroczystości. 27. Kapłan za odprawienie Mszy świętej prymicyjnej i wierni za pobożne w niej uczestnictwo. 28. Odnowienie przez kapłana w 25-lecie, 50-lecie, 60-lecie święceń postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swego powołania. Wierni – za uczestnictwo we Mszy świętej jubileuszowej, połączonej z pewną ceremonią. 29. W godzinę śmierci, gdy nie ma kapłana, a konający jest odpowiednio dysponowany, o ile miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw, i posłuży się krzyżem. Może uzyskać ten odpust, choćby w tym dniu zyskał inny odpust zupełny. 30. Pobożne posłużenie się poświęconym przez papieża lub biskupa przedmiotem religijnym (krzyżyk, różaniec, szkaplerz, medalik) w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła i odmówienie wyznania wiary. 31. Nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”: a) w święto tytułu, b) w jakiekolwiek święto nakazane, c) raz w roku w dowolnym dniu. 32. Nawiedzenie bazylik mniejszych w całym świecie: a) w uroczystość św. Piotra i Pawła, b) w święto tytułu, c) w święto Porcjunkuli (2 VIII), d) w wybrany dzień w roku oraz odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”. 33. Nawiedzenie kościoła stacyjnego w Rzymie w określonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim i uczestniczenie w świętych czynnościach (Mszy świętej lub nabożeństwie). Ponadto, wierni, którzy należą do różnych stowarzyszeń modlitwy różańcowej i odmawiają w nich różaniec, mogą zyskać odpust zupełny – pod zwykłymi warunkami – w następujące dni roku kościelnego: 1) w święto Zmartwychwstania Pańskiego, 2) w święto Bożego Narodzenia (25 grudnia), 3) w święto Zwiastowania Pańskiego (25 marca), 4) w święto Wniebowzięcia Matki Bożej (15 sierpnia), 5) w święto Królowej Różańca Świętego (7 października), 6) w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia) 7) w święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego), 8) w rocznicę przyjęcia do stowarzyszenia Odpust cząstkowy Odmawiając różaniec we wszystkich innych okolicznościach lub bez zachowania wyżej wymienionych warunków, zwłaszcza, jeśli wierny z należną czcią będzie czynił to przed Krzyżem Pańskim, przed obrazem przedstawiającym Jezusa lub Najświętszą Maryję Pannę, posługując się szkaplerzem lub medalikiem – może uzyskać odpust cząstkowy, który ma także wielką wartość, zarówno dla niego samego, jak i dla dusz czyśćcowych. Każdy wierny może zyskać odpust cząstkowy za pobożne używanie poświęconego różańca. Jeśli różaniec jest poświęcony przez Ojca Świętego, może zyskać odpust zupełny w uroczystość św. apostołów Piotra i Pawła, po wypełnieniu zwykłych warunków i po odmówieniu w tym dniu wyznania wiary, np. „Wierzę w jednego Boga”... Niektóre odpusty cząstkowe: 1. Pobożne przeżegnanie się i wypowiedzenie słów: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. 2. Uważne i pobożne wysłuchanie kazania. 3. Podejmowanie w duchu pokuty aktów postu i dobrowolnego powstrzymania się od rzeczy godziwych i miłych. 4. Za modlitwy: Wierzę w Boga, Psalmy 129 i 50, Anioł Pański, Magnificat, Pod Twoją obronę, Wieczny odpoczynek, Witaj, Królowo itp. 5. Poświęcanie siebie, swego czasu, swoich dóbr doczesnych braciom znajdującym się w potrzebie. 6. Za wykonywanie swoich obowiązków i znoszenie przeciwności życiowych ze skierowaniem swojej myśli z pokorną ufnością do Boga i dołączając, choćby tylko wewnętrznie, pobożne wezwanie. Pełny wykaz odpustów cząstkowych można znaleźć w książeczce Maciejewskiej FSK, Sakrament pokuty. Rachunek sumienia dla osób dorosłych. Odpusty, Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2003. Źródło: Odpust zupełny można uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia, a cząstkowy kilka razy dziennie. Odpusty możemy uzyskać dla siebie lub za zmarłych. Nie można ich przekazać żyjącym. „Dla uzyskania odpustów za odmawianie Różańca świętego, kiedyś należało odmawiać przynajmniej jedną trzecią część w całości, bez przerywania. Tylko członkowie wpisani do bractwa mieli przywilej i to jedynie przy odmawianiu obowiązującego w ciągu tygodnia różańca, że mogli oddzielać jeden dziesiątek od drugiego, bez względu na czas między jednym dziesiątkiem a drugim. Jednak X zezwolił na to wszystkim wiernym. Dzisiaj więc wszyscy mogą zyskiwać odpusty różańcowe, odmawiając nawet każdy dziesiątek oddzielnie... Dlatego nikt nie może twierdzić, że brak mu czasu na częste a nawet codzienne odmówienie chociażby jednej cząstki Różańca” ( Fanfani OP). reprod. z „Przymierza z Maryją” nr 41/2008 „Wiedz, że jakiekolwiek są już liczne odpusty udzielone Mojemu Różańcowi, Ja ubogacę go jeszcze więcej na każdą pięćdziesiątkę „Zdrowaś Maryja” dla tych, którzy będą go odmawiali bez grzechu śmiertelnego i pobożnie na kolanach. Każdemu zaś, kto wytrwa w odmawianiu go rozmyślając jego piętnaście tajemnic, uproszę jako nagrodę za tak dobrą przysługę, aby w końcu życia zostały mu całkowicie odpuszczone winy i kara za wszystkie jego grzechy... Niech ci się to nie wydaje niemożliwe, ponieważ łatwo Mi jest to uczynić, gdyż jestem Matką Króla Niebios, tego, który nazywa Mnie Pełną łaski; jeżeli więc jestem nią wypełniona, to mogę ją rozdzielać i udzielę jej obficie Moim drogim synom” (MB do de Rupe) O Duszach w Czyśćcu cierpiących – rozważania św. Jana Vienneya II. Ale, powiecie może, jakim sposobem moglibyśmy te dusze pocieszyć, uwolnić z czyśćca i do nieba zaprowadzić? – Odpo­wiedź na to łatwa, już dawno przez Kościół wskazana. 1° Przez modlitwy i jałmużny. 2° Przez odpusty. 3° Przez ofiarę Mszy świętej. Naprzód przez modlitwy. Kiedy się modlimy za duszami w czyśćcu, to na ich korzyść odstępujemy to wszystko, co by Bóg nam udzielił, gdybyśmy się za siebie modlili. Ale nie­stety, modlitwa nasza jest czymś bardzo małym, ponieważ je­steśmy grzesznikami i prosimy za winnymi. Mój Boże, czegoż to potrzeba, aby twoja miłość była wielką? Każdego poranku możemy ofiarować za dusze w czyśćcu cierpiące wszystkie czyn­ności nasze dzienne i wszystkie modlitwy, jakie w ciągu dnia odmówimy. Jest to niewiele zaprawdę. Wyobraźmy sobie, że ktoś ma ręce związane i jest ciężarem obciążony; że my prze­chodzimy każdego dnia około niego i trochę z tego ciężaru ujmujemy: po niejakim czasie owego biedaka spod ciężaru cał­kiem uwolnimy. Z duszami w czyśćcu cierpiącymi rzecz się ma podobnie, ujmujemy im ciężaru, zmniejszamy ich cierpienia, ile razy coś dla nich czynimy. To o kwadrans, to o godzinę zmniej­szamy ich karę, i coraz bardziej zbliżamy ich do nieba. Po wtóre, możemy dusze z czyśćca uwalniać za pośrednictwem odpustów. Jest to wielka pomoc, ceny niesłychanej, dusze nią wsparte bardzo prędko przybliżają się do nieba. Ofiarujemy im bowiem zasługi Przenajdroższej Krwi Jezusa Chrystusa, zasługi cnót Najświętszej Maryi Panny i Świętych różnych, którzy większe czynili pokuty, niż ich grzechy wymagały. Ach! gdybyśmy chcieli, to byśmy prędko czyściec pustym uczynili, ofiarując za biedne dusze czyśćcowe wszystkie odpusty, jakie pozyskać możemy. Pomyślcie bracia drodzy, ile odpustów otrzy­mać można, odbywając drogę krzyżową, odmawiając różaniec lub inne modlitwy, do których odpusty są przywiązane. Bar­dzo winnymi jesteśmy, bardzo nieczułymi, gdy tak łatwymi środkami mogąc uwolnić dusze rodziców, nie czynimy tego, ale pozwalamy, aby się paliły w strasznych płomieniach czyśćcowych! Po trzecie, sposobem najpotężniejszym do uwolnienia dusz z czyśćca jest Msza święta. Gdy ją ofiarujemy za te biedne dusze, to już nie grzesznik prosi za grzesznikiem, ale Bóg ró­wny Ojcu swojemu, który nic nie odmówi Synowi. Zapewnił nas o tym Jezus Chrystus, kiedy powiedział: "Ojcze mój, dzię­kuję Ci, ponieważ mnie zawsze wysłuchujesz". Oto przykład, który świadczy jak wielka jest skuteczność Mszy świętej. Czytamy w historii kościelnej, że w krótkim czasie po śmierci cesarza Karola [Łysego], pewien człowiek świątobliwy z diecezji Reimskiej, imieniem Bernold, zachorowawszy i otrzymawszy ostatnie Sakramenta, przez cały dzień prawie nic nie mówił i zaledwie słabe oznaki życia dawał; pod wie­czór otworzył oczy i o spowiednika poprosił. Stało się jego woli zadość, spowiednik przybył, a on zalawszy się łzami w te słowa przemówił: "Byłem na tamtym świecie i znalazłem się w tym miejscu, w którym biskup Pardul z Laon przebywa. Strasznie cierpi w płomieniach. Zobaczywszy mnie rzekł: «Po­nieważ wracasz jeszcze na ziemię, proszę cię nie zapomnij o mnie; możesz mnie stąd uwolnić i z Bogiem, czego ja tak pragnę, połączyć». «Jakiż sposób na to?» – zapytałem. «Wyszukaj tych, którym ja dobrze za życia czyniłem, i powiedz im, żeby się modlili za mną, żeby o Mszę świętą prosili». Uczyniłem, czego ode mnie żądał, i ujrzałem go wkrótce pięknym jak słońce, nie cierpiącym wcale, zadowolonym zupełnie, te słowa mówiącym: «Patrz, ile modlitwy i Msza święta sprawiły mi szczęścia». Nieco dalej ujrzałem króla Karola, który tak przemówił: «Mój przyjacielu, ach! jakże ja cierpię; pójdź do biskupa Hinkmara i powiedz mu, że cierpię za to, iż nie słuchałem rad jego; li­czę jednak na to, że on mi dopomoże do wyjścia z tego miej­sca mąk. Proś także tych wszystkich, którym ja czyniłem do­brze za życia, aby się za mną modlili, aby Msze święte ofia­rowali, abym był wyzwolony». Biskup Hinkmar, który zabierał się właśnie do odprawiania Mszy świętej, począł zaraz modlić się z ludem na tę intencję. Ujrzałem następnie króla odzia­nego swymi szatami królewskimi i jaśniejącego chwałą" (2). Mamy w tym dowód, jak dzielnie pomagają do uwolnie­nia biednych dusz z mąk czyśćcowych nasze modlitwy, nasze dobre uczynki, a nade wszystko Msze święte. Weźmy inny przykład, który również znajdujemy w historii kościelnej; jest on jeszcze bardziej uderzający. Pewien święty kapłan dowiedziawszy się o śmierci swego przyjaciela, którego bardzo miłował w Bogu, nie znalazł lepszego środka dla podania mu pomocy, nad ofiarowanie za jego duszę jak naj­rychlej Mszy świętej. Rozpoczął ją z wielką pobożnością i z wiel­kim bólem zarazem. Po konsekracji podnosząc w górę hostię rzekł: "Ojcze Przedwieczny, oto ofiaruję Ci Ciało i Duszę twe­go Najdroższego Syna. Błagam pokornie, zlituj się nad duszą mego przyjaciela, który zostaje w płomieniach czyśćcowych. Zróbmy zamianę: ja Ci dam twego Syna, a Ty mi uwolnij me­go przyjaciela". Prośbę swoją zanosił z tak żywą wiarą, że Bóg wysłuchał i on spostrzegł, jak dusza jego przyjaciela, przeszła z czyśćca do nieba. Święta Perpetua zaleca usilnie modlitwy za dusze w czyśćcu. Bóg sprawił, że widziała jak jej brat gorzał w płomie­niach, pomimo że umarł mając zaledwie lat siedem, i pomimo że przez całe życie cierpiał na raka, wydając jęki straszne we dnie i w nocy. Wiele modlitw i wiele pokut czyniła dla uwolnienia go; wreszcie ujrzała, że przeszedł do nieba promie­niejący jak anioł. Ach! jakże są szczęśliwi ci wszyscy, którzy mają takich przyjaciół. Biedne te dusze w miarę jak się zbliżają do nieba, zdają się jeszcze więcej cierpieć. Są w tym położeniu, w jakim Absalon: zostawał on przez jakiś czas na wygnaniu, potem po­wrócił do kraju, ale nie wolno mu było widzieć się z ojcem, który go czule kochał. Kiedy mu oznajmiono, że jest blisko ojca, ale go nie zobaczy, zawołał: "Ach! zobaczę okna i ogro­dy mojego ojca, a nie zobaczę jego samego. Powiedzcie mu, że wolę umrzeć, niż tu być a jego nie widzieć. Powiedzcie mu, że to nie dosyć, iż mi przebaczył, ale że ja pragnę i proszę, aby mi pozwolił widzieć się ze sobą". Z owymi duszami biednymi rzecz się ma podobnie: im bardziej zbliża się czas ich wyjścia z wygnania, tym bardziej zwiększa się ich miłość ku Bogu, ich pragnienie widzenia Go – nie czują w sobie dość siły do wytrwania w męczarniach. "Panie – wołają – wejrzyj na nas okiem swego miłosierdzia, jesteśmy już przy końcu na­szych cierpień, pozwól nam co rychlej ujrzeć Siebie. Ach! jak­że szczęśliwi są ci, którzy mogą uniknąć tych płomieni. My już jesteśmy pozbawieni tego szczęścia; nie mamy nadto ani rodziców, ani przyjaciół. Oby się przynajmniej zlitowali nad nami ci, których głos nasz dojdzie; od tylu lat zostajemy w tym ogniu zapalonym sprawiedliwością Bożą. Gdybyście mogli po­jąć wielkość tych cierpień, jakie ponosimy, to byście nas nie opuścili. Cóż za straszne położenie nasze, nikt nad nami lito­ści nie ma!". Jest to rzecz pewna bracia drodzy, że te biedne dusze dla siebie nic nie mogą, ale dla nas wiele mogą. Kto się do nich odwołuje, ten zawsze upragnioną łaskę otrzyma. Jeśli Święci, co są w niebie, naszym zbawieniem się zajmują, cho­ciaż od nas nic nie potrzebują; to o ileż bardziej dusze czyśćcowe, które naszymi modlitwami wspieraliśmy, po wydostaniu się z czyśćca, przez wdzięczność będą o nas pamiętać i nam w zbawieniu dopomagać. "Nie odmawiaj – powiedzą – swej łaski Panie tym braciom naszym, którzy tyle starań dołożyli, aby nas z płomieni wydobyć". Czyliż nie będzie błagać Boga matka o łaskę dla swych dzieci, które ją miłowały i o uwolnienie z czyśćca prosiły? Pasterz, który za życia bardzo się troszczył o zbawienie swych parafian, czyliż zapomni o nich w wieczności? Ach! nie. Tak bracia drodzy, za każdą razą, kiedy będziemy po­trzebowali o co prosić, zwracajmy się z ufnością do tych świę­tych dusz, pewni będąc, że za nami się wstawią do Boga. Ja­kież to szczęście dla nas, że w modlitwach jakie za dusze czyśćcowe zanosimy, mamy tak wyborny środek na zapewnienie sobie nieba! Kiedy zechcemy prosić Boga o żal za grzechy, zwracajmy się do tych dusz, które tyle lat przebywały w pło­mieniach czyśćcowych! Kiedy zechcemy prosić o wytrwałość w dobrym, wzywajmy te dusze, które wskutek swej wytrwa­łości teraz oglądają Boga. W chorobie, w smutku, myślmy o czyśćcu i tych duszach, co tam były; a nie zawiedziemy się, owszem osiągniemy skutek pożądany! Jakiż koniec tego wszystkiego? Oto pewną jest rzeczą, że nadzwyczaj mała jest liczba wybranych, którzy nie przechodzili przez płomienie czyśćcowe; że kary jakie tam ponosili, są nad pojęcie nasze. Pewną jest rzeczą, że w rękach naszych mamy to wszystko, co potrzebne jest dla przyjścia z pomocą tym duszom nieszczęśliwym, to jest, modlitwy, pokuty, jałmużny, a nade wszystko Msze święte. W końcu, to niezawodna, że te dusze pełne miłości, wywdzięczając się, wyproszą dla nas tysiąc razy więcej niż my im dajemy. Jeśli będziemy w czyśćcu, to te dusze nie omieszkają prosić Boga o tę samą łaskę dla nas, jaką myśmy wyprosili dla nich: bo one dobrze wiedzą, jakie tam cierpienia straszne, jakie rozłączenie z Bogiem okrutne. Poświęćmy bracia drodzy kilka godzin w ciągu tej okta­wy na rzecz tak zbawienną. Wiele, wiele bardzo dusz dosta­nie się do nieba przez Msze święte i modlitwy nasze, jałmużny, umartwienia. Niech każdy z nas myśli o swoich biednych ro­dzicach, krewnych, znajomych, dobrodziejach. Tak, bracia dro­dzy, czyńmy co tylko możemy dla sprawienia im ulgi w cier­pieniach. Podobamy się w ten sposób Bogu, który pragnie ich wyzwolenia, i pozyskamy dla nich szczęście najpożądańsze, szczęście widzenia Boga, który żyje i króluje po wszystkie wieki wieków. Amen.

dziesiątek różańca za dusze w czyśćcu